1 Şubat 2008 Cuma

Buruk Mutluluk

Kardeşim terhis oldu nihayet.Yarın sabah yanımızda olacak çok şükür.:)Ama tadımı kaçıran bir şeyler var.Ülkedeki gerginlik benide gerdi sanırım.Neyse yazacak bir şey yok.Söyleyecek sözüm yok.Adım adım ilerlediğimiz yer umarım sırat köprüsü değildir:(
Hayat böyle işte hem mutlu hem hüzünlü olabiliyorsun aynı zamanda.

6 yorum:

Tijen dedi ki...

Çok haklısın!
Yine de kardeşinin eve dönüyor olması güzel şey. İnsan onlar uzaktayken daha bir huzursuz oluyor.

Dikkat! biyo var ! dedi ki...

Hayırlı teskereler denirdi de bitince ne denir Ginger?
İşte ondan diyorum:)

Sonumuz aydınlık olsun ne diyebiliriz ki başkaca:/

Kirpikteki Gözyaşı dedi ki...

Merhaba:) Gözünüz aydın ve geçmiş olsun! Dileklerine katılıyorum. Bir yerlere sürükleniyoruz ama nereye? Umarım Türkiye ve bizim herşey çok daha aydınlık ve güzel olur!

Sebla.

ginger dedi ki...

Tijen,elbette evde bayram havası hakim bugünlerde. Bir şeyler eksikti sanki hayatımızda o gelince tamam olduk.Ama hala gidecekmiş gibi geliyor bana.1,5 sene epey uzun bir zaman insan hayatında,ondan olsa gerek.
Biyo,çok teşekkür ederim.Aynen öyle denir. Sonumuzda,ortamızda,başımızda aydınlık olsun diye hergün dua ediyorum.
Kirpikteki Gözyaşı,hoşgeldin öncelikle.Teşekkür ederim. Hepimizin umudu aynıysa bu olayları gündeme getirenler kim diye merak etmiyor değilim bazen.Herkesinde bu soruyu sorup gerçekleri görmesini istiyorum.O zaman belki eskisi gibi yaşamımıza devam edebiliriz.

etki alanı dedi ki...

Hayata yeni başlamış sayın askeri...
Ülke sorunları berbat..biraz zor..
Ama "dini onlardan mı öğreneceğiz "dedi ya bir dekanımız..Çok doğru..
TüTü

ginger dedi ki...

Öyle sayıyoruz zaten Tütü.Çünkü hala şaşkın şaşkın bakıyor etrafa ve bizlere.Rahatta yapsalar sıkıntılı da hayattan geri kalmışlık oluyor ilk geldiklerinde.Neyse zamana ihtiyacı var.
O dekana canı gönülden teşekkür etmek gerek.Hala düşünebilen ve düşündüğünü söyleyebilen aydınlar olduğunu görmek bir umut ışığı yakıyor içimde.