18/01/2008 tarihinde canım arkadaşımın bir bebeği oldu.Bir can bu çilekeş hayata merhaba diyerek bizleri çokk mutlu etti.Pazartesi günü mevlüdü okundu.Bıcır bıcır etrafa bakmakta ve sürekli acıkmakta.Annesi " Oburix" diye seslenmekte bebeğimize.
Normal doğum yaptı arkadaşım.Ama başına gelmeyen kalmadı.Dikişleri enfeksiyon kaptı ve sonrasında attı.Tekrar dikiş atılması gerekiyor dediler.Sonra doktor;"özel bir krem var bulabilirseniz,belki dikiş atmamıza gerek kalmaz"dedi.Rusya'da özel bir krem varmış.2.dünya savaşında Vişnevski soyadlı bir cerrah yapmış bu kremi.Yaraları çabuk iyileştirebilmek için.Dokuları yeniliyormuş.Ama bulunması zor çünkü patentini vermemişler.Ayrıca Rusya'ya gidiyorum,gelirken getiririm de sökmüyormuş aldığım bilgilere göre.Ancak bir Rus çantasına koyup getirebiliyormuş.Rusya'dan çıkarmanıza izin vermiyorlarmış.Ben anlatanların yalancısıyım.Bizde burada yaşayan bir Rus bayandan istedik.Verdi ama kalanını geri getirmek şartı ile.Kıymetli yani krem.İlginç geldi bana.Neyse kremi şimdi kullanıyor.İyi gelirse yazarım yine.
Oburix'imizde sarılık oldu ve çok uzun sürdü.Neden bilemiyorum.Ama artık iyileşme sürecinde.
Onu her kucağıma alışımda ,hala inanamıyorum. Kulaklarına , burnuna , gözlerine , dudaklarına...bakıyorum bakıyorum. Nasıl bir mucizedir bu anlayamıyorum ???Küçük bir adam karşımda duran.Hissettirdikleri anlatılamaz.İlk defa benimde bir bebeğim olsun istedim onu görünce.Annesinin kokusunu duyması ile şapırdanan ağzı bile onu yiyip bitirmem için geçerli bir sebep.Beni bile duygusal anlamda anlatılamaz duyguların içine soktu.Annesi nasıl duygular hissediyor söyleyemediği kimbilir?
Belki bazılarınıza garip gelecek hissettiklerim.Ama o benim birlikte büyüdüğüm ,kız kardeşim olsa anca bu kadar olur dediğim,sadece üniversite hayatını ayrı geçirdiğimiz,kıyafetlerimizi,paramızı en önemliside sevgimizi ve dostluğumuzu paylaştığımız canım arkadaşım.Ben küçük oburix'in (teyzeside olmadığına göre)gerçek teyzesi sayılırım.Kendimi öyle hissediyorum en azından.
Küçük melek iyiki geldin hayatımıza.Renk verdin,neşe verdin.Dilerim ki hayatının her aşamasında bu kadar çok sevilirsin ve önemsenirsin.Çünkü biliyor musun gerisinin hiçbir önemi yok çünkü...
Not.Resim www.suheylakarahan.com sitesinden alınmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder