Hayatta bazen akrabalarınızın aslında sizden ne kadar uzak olduğunu düşündünüz mü? Bazen arkadaşlarınızın size daha yakın olduğunu farkettiniz mi?Aslında ne kadar da yalnızız şu koca dünyada.Şu koskocaman dünyada insanların neyi paylaşamadığını çoğu kez anlamasamda ben saf.İnsanlara inanıyorum.İnanmakla hata yaptığımı düşünmüyorum.Ama bazen kullanıldığımı düşünüyorum.Benim çağırsa iki elim kanda olsa gidebileceğim akrabalarım nedense ben bir şey isteyince işi yokuşa sürüyorlar.Saf mıyım neyim.Kolayda affediyorum.Kimseyle küs kalamıyorum.Kalmadım da şimdiye kadar.Arada bir eşime tavır yaparım.Ama haklıyımdır ve en fazla 15 dk sürer.ÜFFFFFFFFFFF insanları anlamak zor.Olduğu gibi kabullensem beni tüketiyorlar.Nasıl olcak bu mevzular.
Ama akraba olmadığın insanlarla böyle bir problem yaşamıyosun pek.Ne zaman istesen yanındalar.Gece ara yataktan kalkıp gelirler.
Bu akraba olmakla mı ilgili yoksa insanların karakterleriyle mi? Yok canım akrabaların hepsinin mi karakteri bozuk.
Neyse ne.Kafam dalgın.Yazsam birbiriyle bağlantısı olmayan sürü ile şey yazabilirim.Ama saçmalamıyım en iyisi.
Aşağıdaki şarkı sözüylede yazımı noktalıyorum.
Nasıl bir kalp bıraktın
Bilir misin ardında
Bilir misin kırılan
Kalpler düzelmez asla
Dönüpte hiç baktın mı
Merak edip arkana
Eden bulur güzelim
Kalır sanma yanına
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
Al benden de o kadar. Aslında isterdim özlemle andığım kuzenlerim, akrabalarım olsun.Belki de sorun bendedir.
Biz mi huysuz insanlarız, yok canım.Akrabalık zor sanırım.Karşılık beklemeden sevmeyi bilemiyorlar.Akraba olunca herkesden çok onların yanında,arkasında olmanı bekliyorlar.Tüm yaptıklarına rağmen.Bazen yakın arkadaşlarını bile kıskanıyorlar.Akraba olmak demek bütün olmak,birbirini kollamak demek sanıyorlar.Yani çıkarlar yumağı.Sanırım sevmeyi önemsemiyorlar.Sevmediğim akrabamla bayramdan bayrama görüşme mantığımı kabullenemiyorlar.Napalım dostlar sağolsun:)
Yorum Gönder