22 Ekim 2007 Pazartesi

Taziye

Karanlık bir çukura doğru kaydığımızı hissediyorum.
Ellerimiz kollarımız bağlı,ağzımızda bir bant.Gözlerimden yaşlar süzülüyor,içim parçalanıyor ama sesim çıkmıyor.Tüm Türkiye karalar bağladı.Tüm Türkiye'nin içi kan ağladı.Kulaklarımdan anaların,eşlerin çığlıkları hiç gitmiyor.Başımda bir ağırlık ,içimde derin bir boşluk.Türkiyem aldanma demek istiyorum.Aldanma oyuna gelme.Kardeşi kardeşe vurdurtmak ,Türkiye'yi kendi çıkarları için kullanmak isteyen dış güçlerin oyununa gelme.Çocuklarına geleceğine sahip çık.Savaş bir gelecek vadetmez kimseye.Yaralı bedenler,anasız evlatlar,evlatsız analar ve daha nicelerini bırakır.Savaş bir başarı da değildir.Birilerinin canını alarak,birilerini kimsesiz öksüz vatansız bırakarak alınan zafer midir?Türkiyem sen yüzyıllardır bu oyunlara tanık oldun.Bir kez daha son kez daha soğukkanlı davran.Kana kan intikam intikam değil bu çığlıklar.Feryatlar artık Mehmetler ölmesin Vatan bölünmesin çığlıkları.Dostça , kardeşçe yaşama çığlıkları.
Türkiyem başın sağolsun.

1 yorum:

Tijen dedi ki...

Evet umut hepimize lazım. Ben de seni linklerime ekledim. Sevgiler Antalya'dan.