31 Ekim 2007 Çarşamba

İçimden sessizce geçenler

Siyasi lakırdılar etmek istemiyorum aslında ama içim de elvermiyor gündeme değinmeden geçmeye.Görmemiş gibi yapmaya.Benim de kardeşim asker.Doğuda değil belki, ama yinede düşünebiliyorum hissettiklerini tüm asker yolu bekleyenlerin.Bende katılıyorum yürüyüşlere ben de haykırıyorum "Şehitler Ölmez,vatan bölünmez "diye.Belki bir nebze destek olabilmek için yakınlarına.Onlar için bir şeyler yapabilmek için.Belki de emperyalizmin kucağına düşmüş ruhum biraz olsun kurtulmak istiyor bu vicdan azabından.Bilemiyorum.
Öylesine esiri olduk ki dizilerin şimdi bu yaşananlar gerçek mi yoksa dizi mi anlayamıyoruz.Gerçi bir senaryo olduğu aşikar ama...
Ey Türk halkı ,ne olur 1.vazifeni unutma...

Hiç yorum yok: